Curros Enríquez: ¡Ay!

¡AY!...

¿Cómo foy?...?Eu topábame fóra
Cand' as negras vixigas lle deron;
Pol-o arámio sua nay avisóume
Y-eu vínme correndo.

¡Coitadiño! Sintindo os meus pasos
Revolveu car' á min os seus ollos.
Non me víu... e chorou... ¡ay! xa os tiña
          Ceguiños de todo.

   Nom m' acordo que tempo m' estiven
Sobr' o berce de dôr debruzado;
Sólo sey que m' erguin c'o meu neno
          Sin vida n'os brazos...?

   Volvoreta d' aliñas douradas
Que te pousas no berze valeiro,
Pois por él me pergúntas, xa sabes
          Qué foy d'o meu neno. 

Aires da miña terra