TEXTO DE
MESTERES
¡Ai, no Pazo a
solaina do olvido,
e nos ermos as augas do frío,
e nos adros os mortos queridos,
e nas
portas os nenos fuxidos,
e nos fornos o pan
durecido,
e nos eidos arados caídos,
e nas eiras os carros fendidos,
e camiños,
e cortellos, e cacharelas, e pedras de laídos,
e
cotovías da Noite, e casás ardidos,
e
cómaros, e campas, e fouciños,
e
caladiños,
irmáus antergos
na
alba
da sombra,
PAZ,
i os acios da Morte cáliz como viño!
En Mesteres
No hay comentarios:
Publicar un comentario