Cabanillas: "Paz"

 







É a man da paz a santa man que enxoita
bágoas do dor en sangue da ferida,
reconforto da alma esmorecida
polos estragos da mundana loita.

É a man da paz a santa man recoita
que acolle a ovella no breñal perdida
e pondo os lobos irtos en fuxida
verte a mel do consolo encol da coita.

Trouxo, ó baixar do ceo, unha roseira
da que fixo ó silenzo xardineiro
coa soedade por guión e freira.

E a chantou, con acerto milagreiro,
na terra máis doada e criandeira:
o recatado craustro do mosteiro.

Ramón Cabanillas en Samos