Cabanillas: ¡En pé!

   ¡Irmáns! En pé, sereos,
     a limpa frente erguida,
     envoltos na brancura
     da luz que cai de riba,
     o corazón aberto
     a toda verba amiga,
     e nunha man a fouce
     e noutra man a oliva,

arredor da bandeira azul e branca, arredor da bandeira da Galicia,

¡cantémo-lo dereito      a libre, nova vida!     Validos de treidores      a noite da Frouseira      a patria escravizaron      uns reises de Castela.      Comestas polo tempo,      xa afloxan as cadeas…      ¡irmáns asoballados      de xentes estranxeiras, ergámo-la bandeira azul e branca! ¡E ó pé da enseña da nazón galega     cantémo-lo dereito     a libertar a Terra!     ¡Irmáns no amor á Suevia      de lexendaria historia,      ¡en pé! ¡en pé, dispostos      a non morrer sin loita!      ¡O día do Medulio      con sangue quente e roxa      mercámo-lo dereito      a libre, honrada chouza! ¡Xa está ó vento a bandeira azul e branca! A oliva nunha man, a fouce noutra,     berremos alto e forte:     "¡A nosa Terra é nosa!" Ramón Cabanillas en Da terra asoballada