¡Dende ortegal ó Miño

fagamos rebrilar!
Que vexa a vila podre,
coveira da canalla,
á Aldea que traballa
disposta pra loitar.
Antes de ser escravos,
¡Irmáns, irmáns gallegos!
que corra a sangre a regos
dende a montana ó mar.
¡Ergámonos sin medo!
¡Que o lume da toxeira
envolva na fogueira
o pazo siñorial!
Xa o fato de caciques,
ladróns e herexes, fuxe
ó redentor empuxe
da alma rexional.
Antes de ser escravos
¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra a sangre a regos
dende a montana ó val.
Ramón Cabanillas en Vento mareiro
No hay comentarios:
Publicar un comentario