Fermín Bouza Brey: "Triadas no mar e na noite"

   MEU NAVÍO leva ao vento

no mastro eterno da noite
o treu do meu pensamento.
          Leda vai a nao
          na proa unha frol;
          a rosa albariña
          do meu corazón.

   Amiguiña, crara estrela,
dame a aguillada de un bico
para apurrar a gamela.
          Leda vai a nao, "et sic"

Por navegar ao desvío
varéi a miña chalana
no teu corazón-baixío.
          Leda vai a nao, "et sic"

Os agros van de ruada.
Vinde rúar polas ondas
levarés a herba mollada.
           Leda vai a nao, "et sic"

O faro de Corrubedo
co seu ollo largasío
ai amor, púxome medo.
            Leda vai a nao, "et sic"

Deitouse o mar, foise o vento
no mastro da noite albean
os liños do pensamento.
          Leda vai a nao,
          a bordo un amor;
          é granada a rosa
          do meu corazón.

Fermín Bouza Brey en Nao senlleira