¡Cousos do lobo!
¡Caborcos do xabarín!
¡Eidos solos
onde ninguén foi nin ha d'ir!
¡O lobo! ¡Os ollos do lombo do lobo!
Baixa o lobo polo ollo do bosco
movendo nas flairas do teixos
ruxindo na folla dos carreiros
en busca da vagoada máis sola e máis medosa...
rastrexa,
párase e venta
finca a pouca e ergue a testa e oula
ca noite na boca...
Os eidos. Libro do Courel (1955)
No hay comentarios:
Publicar un comentario