Lois Pereiro: "Acróstico"

 

 

(«Eu son a morte...», dixo Oppenheimer, cando viu os efectos da bomba atómica que el contribuíra a crear. Lembrou a frase do Bagha-vad Gita: "Eu son a morte, a destructora de mundos». Isto é algo semellante.)

 Acróstico

Somentes

intentaba conseguir

deixar na terra

algo de min que me sobrevivise

sabendo que debería ter sabido

impedirme a min mesmo

descubrir que só fun un interludio

atroz entre dous muros de silencio

só puiden evitar vivindo á sombra

inocularlle para sempre a quen amaba

doses letais do amor que envelenaba

a súa alma cunha dor eterna

 

sustituíndo o desexo polo exilio

iniciei a viaxe sen retorno

deixándome levar sen resistencia

ao fondo dunha interna

aniquilación chea de nostalxia.

 

                        Novembro 94          

     

Poesía última de amor e enfermidade (1992-1995)