chegas nas puntas dos pés,
e coas mans tápasme os ollos
preguntando: ¿quen son eu?
Pola música da vos
e as mans que tanto biquei,
polo cheiro a rosas frescas
que te envolve, seino ben;
sei que está detrás de min
o adorado corpo teu,
mais non abonda sabelo
pra poderche responder.
as tempestás que te axitan,
o misterio que ti es,
o que gardas alá dentro...
¡nin o soupen nin o sei!
Cabanillas, en No desterro
No hay comentarios:
Publicar un comentario